zintuigen prikkelen
Blijf op de hoogte en volg rene
27 Januari 2018 | Thailand, Ban Don Mon
Vanochtend om 7.15 vertrokken voor onze eerste echte fietstocht. Na een ontbijtje met melk en yoghurt, die ze hier Dutchie noemen, vertrokken voor ons grote avontuur. Al je zintuigen worden hier voortdurend geprikkeld en je moet ook heel alert blijven want het gevaar komt niet alleen uit onverwachte hoek maar uit alle hoeken en gaten. Er springen runderen op de weg, de eerste slang gespot, scooters en pick-up trucks en dan de honden die zijn echt verschrikkelijk, ze vliegen je steeds aan, grommen blaffen echt niet fijn. Nu heeft René zo'n ultrasoon apparaat om honden te verjagen, soms lijkt het te helpen.....Waarom zoekt een mens die uitdaging? Gewoon omdat het hier zo de moeite waard is, zo'n andere wereld en de mensen zo ontzettend aardig zijn. Als ze je zien lachen ze van oor tot oor, ze zwaaien en roepen: hello! Geweldig! De route klopte perfect, meest over rustige wegen. 72km zo voor de eerste dag was best pittig maar we hadden het windje meest in de rug. Ook de nog kleine hellinkjes voelen nog zwaar maar gelukkig was de temperatuur prima, de zon dook regelmatig achter de wolken. Na 50km wilden we wel wat rusten. Plots zien we een tempel met allemaal kraampjes, er is blijkbaar een feest. Even poolshoogte nemen maar de man bij de ingang vroeg ons naar een kaartje, alhoewel dat maakten wij ervan en omdat het voor hem geen haalbare kaart was liet hij ons vriendelijk met een tandeloze glimlach door. Natuurlijk weer veel bekijks en gastvrij als ze zijn kregen ook wij gratis een grote kom soep. Nu ben ik al niet zo van de Thaise soep maar René heeft smakelijk anderhalve bak weggeslurpt terwijl mijn maag zich niet zo happy voelde maar dat zat denk ik meer tussen m'n oren. Rond 14.00 uur waren we bij ons Resttime Hotel. Prachtige kamer, volgens een Engelsman, die hier ook overnacht, de mooiste ever. Hij is zeker prachtig maar wat dat betreft tot nu toe nooit echt slecht getroffen. Het was de eerste grote fietstocht na m'n herniaoperatie en ook voor René na z'n rugproblemen door de reanimatie op z'n werk maar alles lijkt OK. Morgen weer een dagje lamballen en de toerist uithangen want we hebben hier 2 nachten.
-
27 Januari 2018 - 09:50
Mieke Hippmann:
Hoihoi wat leuk om jullie verhalen te lezen, lekker genieten van dit mooie avontuur samen!
Groetjes Mieke -
27 Januari 2018 - 12:16
Sjang:
He Ivon, prachtig om zo jullie verhaal te lezen. Het lijkt mij schitterend om zo daar rond te fietsen. En tja, die honden.... da's wat voor mij. Ik denk dat ik nog geen 5 km op een dag zou halen want elke hond zou van mij een knuffel en wat aandacht krijgen en dat grommen en blaffen och ? Stop eens even en ga op je hurken zitten, steek je hand uit en kijk dan naar de reaktie, die zal waarschijnlijk net zo zijn als bij onze Dokus of te wel nog onbekend is nog effe onbemind.
Het is te hopen dat de hernia en de rug niet gaan opspelen al hoe wel Rene natuurlijk weer erg gevaarlijk doet door anderhalve liter Thaise soep naar binnen te slurpen, de race-kak ligt dan weer op de loer en als dat waarheid zou worden komt dat natuurlijk mooi uit. Zo elke 5 km even noodgedwongen van het zadel af de bosjes in dan heb jij mooi de tijd om even op je hurken te gaan zitten om de hondjes beter te leren kennen (ha ha) Elk nadeel heb zijn voordeel zij Cruijff toch !
Nou, ik zou zeggen lambal ze en geniet van elke minuut.
groetjes Sjang -
27 Januari 2018 - 13:06
Luuk En Coby:
Fijn om te horen dat het fietsen -
27 Januari 2018 - 15:33
Suus:
Hoi Hoi,
Na alle opstart stress eindelijk in de vakantie flow. Dat hoort er allemaal bij.
De honden zou ik mooi links laten liggen, als je gebeten wordt, wie weet wat voor ziektes je kunt oplopen.
Hou het maar lekker op het fietsen, geniet ervan!!!!!
Wil en sus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
