verrassende ontmoeting

We hebben een zeer uitgebreid ontbijt en het is ongelofelijk wat de mensen hier allemaal zo vroeg in de ochtend op hun bord scheppen. Complete warme maaltijden, soep en salades. Ik lust heel veel maar dat krijg ik zo vroeg echt nog niet weg. Gelukkig konden we een boterham toasten, gebakken ei of jam erop en jawel een kop thee. Ze hadden diverse cake liggen waarbij heerlijke bananencake die ik tot nu toe nog niet had gegeten. Jammer was dat nu net deze cake niet meer werd aangevuld. Alhoewel.......misschien maar goed ook. Wat moet je op zo'n overbruggingsdag? Proberen maar om een stukje te fietsen want wandelen is hier ook niet eenvoudig. Een route geprobeerd te maken om over kleine wegen bij de oorspronkelijke fietsroute te komen die op deze hoogte langs een Klong schijnt te lopen en daar was ik toch wel benieuwd naar. Het jammere is dat je, vooral in de druk bewoonde delen allemaal woonwijken hebt vanwaar de weggetjes allemaal doodlopen en alleen bereikbaar zijn via de hoofdwegen. Lekker lastig voor inbrekers maar ook voor ons. Toch nog iets gevonden maar het was een rampenplan en ook een sluiproute, geen fun. Toch doorgezet maar uiteindelijk liep het spoor dood in een weer war van wegen en opstoppingen. Maar natuurlijk was er iets te doen. Een grote hal, ik dacht en hoopte het ook een beetje, een shoppingcentrum. Nee, het was een Foodexhibition en een vriendelijke Thai vertelde ons dat we daar gewoon naar binnen konden gaan. Het was een soort van Huishoudbeurs of Libellefair. In ieder geval ging het alleen over eten en er waren duizenden mensen die bepakt en bezakt rondschuifelden. Jammer genoeg was er weinig te proeven maar een voordeel wat wij in Europa nooit hebben is dat we nu over de mensen heen konden kijken. Toch weer een leuke ervaring! Op de terugweg wilde René snel nog een biertje kopen bij de 7/11 want normaal kan je tussen 14.00 en 17.00 geen bier kopen en het was nog net voor 14.00 uur. Is het vandaag een speciale Buddha dag kan hij helemaal geen bier kopen. Tsja ook dat is Thailand. We hingen een beetje op de kamer en gingen toch nog maar stukje wandelen. En dan loopt het toch weer anders dan je denkt. Ontmoeten we een oudere dame die ons uitnodigt om met haar naar huis te gaan. Zo lief en gastvrij. Ze sprak redelijk goed Engels want ze was onderwijzeres geweest. 74 jaar en nog steeds op haar fietsje. Ze belde haar neefje en die moest ook even komen. Aardige jongen en sprak ook wat Engels. En zijn uitspraak bij veel dingen: This is happy Thailand. Zijn nu Facebook vrienden met hem en zo'n bescheiden jongen heeft dan toch leuke verrassende foto's op z'n site. De dame nodigde ons uit om de volgende keer te komen logeren. Ze heeft ook een huis in Lampang. Dat maakt zo'n middag toch weer bijzonder. En ook nog onverwacht op de terugweg pal aan de snelweg een lekkere steak met frietjes en tonijnsalade gegeten.