Dag 17 onze trouwdag

Dag 17 Beziers
Tsja, zo snel kan het gaan. Om 6 uur op en het had weer geregend. De belofte dat het vandaag beter zou worden hadden wij gelukkig in twijfel getrokken zodat we geen spijt hadden van ons besluit om een stuk te gaan treinen. Aangekomen op het station staan wachten totdat het bekend is op welk perron je moet zijn. In Nederland weet je dat al van te voren. Spannend is dat wel want je moet nog met de hele handel in de lift naar het betreffende perron. Als je geluk hebt past je fiets maar die van mij was net iets langer zodat eerst de voortas eraf moest zodat hij er toch ingeperst kon worden. Vervolgens de trein in. Niet geheel duidelijk maar blijkbaar moet dat in bijna alle gevallen vooraan. Smalle deur 3 treden hoog een heel gehijs en ik maar roepen naar die kerel om assistance. En ja hoor, hij kwam en keek ernaar. Maar ik wist nu wel dat de trein niet zou gaan rijden met een halve fiets tussen de deur. 2,5 uur later er weer uit. Dat is toch wat eenvoudiger. Volgende trein was beter, lagere instap en super rustig. En de lift was groot genoeg. De derde trein was het beste maar ook weer 2 uur. Aankomst Beziers om 17.30 en toen........ Stonden we op het midden perron zonder lift. Fiets trap af, trap op en dat is dan weer zo'n verrassing. Ook nog moeder met kinderwagen en kindje geholpen. Hoe een gehandicapte daar met de trein moet geen idee. Maar de zon schijnt hier en de natuur is een sprong vooruit. Bij de super 2 fietsers ontmoet waarvan de vrouw ook boodschappen aan het doen was. De man heel enthousiast want die waren al vanaf Bordeaux aan het fietsen zonder regen. De vrouw was niet van zins ook maar iets te zeggen. Wat is dat toch? Het is juist zo leuk kort even de dingen te delen. De camping is niet veel dus gaan we morgen lekker verder richting Carcassonne. Heerlijk tot half 11 bij de tent gezeten wat een ander gevoel.